[ Pobierz całość w formacie PDF ]

pojawiły się wygodne, kolorowe meble, gdzieniegdzie nadwerężone przez dzieci i ich ulubione
zwierzęta. Wszystkie wnętrza były przytulne - a atmosfera prawdziwie ciepła i domowa.
Nigdzie nie uświadczyłoby się żadnego gwizdka, za to wszędzie aż roiło się od dzwonków. Stały na
wszystkich meblach, wisiały w korytarzach. Dzwonki stołowe i do sanek, kuranty, chińskie gongi
oraz mnóstwo wybijających godziny zegarów. Do bucików dzieci i obróżek psów były
poprzyszywane maleńkie dzwoneczki, a na dużym stole 282
w holu stal zestaw szklanych dzwoneczków i ilekroć ktoś zjechał po poręczy, uderzał w jeden z nich.
Natomiast na zebrania rodzinne zwoływał wszystkich prosty, krowi dzwonek.
Bo Daniel i Lilii Stewartowie obdarowali dzieci w najpiękniejszy możliwy sposób: nauczyli je
wierzyć w magię, dobro i ludzi. Wpoili im wiarę, że ilekroć zadz
więczy dzwonek...
Jakiś anioł dostaje skrzydła i aureolę. [ Pobierz całość w formacie PDF ]