[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Langstonowie, przyjechała do nich na święta. Podczas tych pierwszych
świąt w kupionym przez Iana domu nad rzeką chciała pełnić honory
gospodyni, ale dziecko pośpieszyło się o trzy tygodnie i pokrzy\
owało jej
plany. Kiedy nadeszła kolejna fala bólu, kurczowo ścisnęła dłoń Iana.
 Spokojnie, pamiętaj o oddychaniu  przypomniała ciepło Gwen. 
Dzielna dziewczyna.
Bóle były coraz częstsze i silniejsze. Ich pierwsze dziecko urodzi się w
święta i będzie dla nich najcenniejszym podarunkiem. Kiedy skurcz
ustąpił, zamknęła oczy i słuchała dodającego jej otuchy głosu Iana.
Był porządnym człowiekiem i dobrym mę\
em.
To prawda, \
ycie nie płynęło jej spokojnie, ale za to było ciekawe, Ianowi
udało się zaszczepić jej swoje ideały. A mo\
e zawsze miała w sobie
buntowniczego ducha, tylko nie było okazji, \
eby się ujawnił? Z
zainteresowaniem słuchała opowieści o tajnych spotkaniach i rozpierała ją
duma, kiedy inni pytali Iana o rade. Zgadzała się z nim, \
e rzÄ…dy
Anglików są okrutne i niesprawiedliwe.
To, czego dokonał w Bostonie jej mą\
, było słuszne. Czasem pochopny
czyn okazuje się najwłaściwszy. Przecie\
inne miasta i prowincje poparły
Boston, tak samo jak teraz cała rodzina z Ianem na czele dodawała jej
otuchy w trudnych chwilach porodu.
Wspomniała ich miesiąc miodowy w Szkocji. Poznała jego rodzinę i
chodziła po lasach, w których spędził dzieciństwo. Kiedyś zabierze tam
własne dziecko, \
eby pokazać mu jego  albo jej  korzenie. Pojadą te\

do Irlandii, myślała, choć ból znów zamącił jej myśli. Dziecko nie mo\
e
zapomnieć o przodkach, a w przyszłości powinno samo decydować o
swoim losie. Ich walka zapewni mu takÄ… mo\
liwość.
 Ju\
widać maleństwo.  Gwen uśmiechem dodała Ianowi otuchy. 
Uwa\
aj, zaraz zostaniesz tatusiem.
 Rodzi się nasze dziecko, a wkrótce narodzi się nasz naród 
powiedziała z trudem Alanna, wpatrując się w mę\
a.
Chocia\
strach o \
onę go nie opuszczał, musiał się roześmiać.
 Pani MacGregor, jest pani bardziej zaanga\
owana w politykÄ™ ni\
ja!
 Nic nie robię połowicznie. Ale\
to dziecko dzielnie walczy o przyjście
na świat.  Poszukała ręki mę\
a.  Jaki ojciec, taki syn.
 Albo jaka matka, taka córka  wymamrotał, patrząc w desperacji na
Gwen.  Ile to jeszcze potrwa? Ona tak bardzo cierpi.
 Ju\
niedługo  uspokoiła go i zaraz syknęła z irytacją, kiedy rozległo
siÄ™ pukanie.
 Nie przejmuj się.  Serena bojowo ruszyła do drzwi.  Zaraz ich stąd
przegonię.  Ze zdziwieniem zobaczyła w progu swojego mę\
a.  Brig,
dziecko właśnie wydobywa się na świat. Nie mam teraz czasu.
 Na pewno znajdziesz chwilę, kiedy usłyszysz, o co chodzi.  Wszedł
do środka i objął \
onę ramieniem.  Właśnie dostałem wiadomość z
Londynu.
 Przeklęte wiadomości z Londynu  wymruczała Serena.
 Wuju, takie wiadomości mogą zaczekać&  jęknęła Alanna.
 Ian, ty te\
powinieneś to usłyszeć.
 W takim razie mów szybko i zmykaj stąd  warknęła Serena.
 W zeszłym miesiącu parlament rozpatrzył naszą petycję.  Brigham
wziÄ…Å‚ \
onę za ramiona i spojrzał jej w oczy.  Akt proskrypcyjny został
uchylony. Nazwisko MacGregor nie jest ju\
wyjęte spod prawa.
Oczy Sereny wypełniły się łzami. Z serca spadł jej cię\
ar, który nasila całe
\
ycie.
 Gwen, Gwen, słyszałaś?
 Tak, słyszałam, ale w tej chwili nie mam do tego głowy.
Serena podbiegła do łó\
ka, ciÄ…gnÄ…c za sobÄ… mÄ™\
a.
 Pomo\
esz nam, skoro ju\
tu jesteś  oznajmiła.
Po kilku chwilach rozległ się dz
więk kościelnych dzwonów, oznajmiający
północ i początek świąt. Zmieszał się z głośnym płaczem dziecka, które w
ten sposób zawiadamiało o swoim przyjściu na świat.
 Syn  oświadczyła Gwen, trzymając w ramionach wierzgającego
noworodka.
 Czy wszystko z nim w porządku?  Wyczerpana Alanna wsparła się
na ramieniu Brighama.  Jest zdrowy?
 Niczego mu nie brakuje  zapewniła ją Serena ocierając łzy.  Za
chwilÄ™ ci go podamy.
 Kocham cię  wyszeptał Ian i pocałował \
onę w rękę.  Dałaś mi
najwspanialszy prezent pod słońcem.
 Zobacz swojego syna.  Gwen podała mu dziecko.
Oszołomiony spoglądał to na synka, to na \
onę. Ten obraz chciał
zapamiętać na całe \
ycie.
 Jest taki maleńki  wzruszył się.
 Urośnie.  Serena uśmiechnęła się do mę\
a.
 Dzieci szybko rosną.  Otoczyła ramieniem siostrę i z czułością
patrzyła, jak Ian podaje syna Alannie.
 Jaki piękny  zachwyciła się. Przyciągnęła do siebie Iana.  W
zeszłe święta daliśmy sobie w prezencie siebie samych. Teraz dostaliśmy
syna.
 Delikatnie pogładziła ciemny meszek na główce noworodka. 
Ciekawe, co przyniosą następne święta.
 Zostawimy was teraz samych  odezwał się Brigham, biorąc pod rękę [ Pobierz całość w formacie PDF ]