[ Pobierz całość w formacie PDF ]

stroicie, i tak żadnym sposobem mowie mojej nie chciał wierzyć. Rzekłam tedy, oto mi półroka darowała,
że żadnej boleści nie mam poczuć, które gdy minie, a ja zdrowa będę uwierzęć. Toż właśnie synowi swemu
Księdzu, który na ten czas Archidiakonem był, i matkę swoją onego dnia nawiedzał powiedała. Krótko
mówiąc: gdy półroka minęło zupełna, tak okrutne ją morzenie nagłe napadło, że wołając i krzycząc we dnie
i w nocy wszytkim się przykrzyła. A iż jakośmy powiedzieli osobliwe nabożeństwo ku Pannie naświętszej
miała, każda Sobotę na samym chlebie i wodzie przestając, wierzyła że za jej przyczyną, od tego bólu
wybawiona była. Dnia abowiem jednego potrzebę przyrodzoną odprawić chcąc, wszytko ono plugastwo z
ciała jej wyszło, przyzwawszy tedy męża i syna, rzekła. Czy to są rzeczy z fantazyjej mojej abo zmyślone?
zalim nie powiedziała, że się prawda pokaże po wyściu półrocza? Abo kto widział kiedy,żebym ciernie,
kości, i drwa jeść miała? I były tam gałązki rożej wzdług na piądz
i wiele inszych rozmaitych rzeczy.
Skąd łatwo się domyślić może co za przyczynę ta baba czarownica miała, domagać się do posług przy
połogu jeno żeby dzieciątko abo zabiła, abo szatanowi oddała. Co pokazuje się i z spowiedzi tych, które do
pokuty się udawały, wszytkie abowiem zeznawają, że więtsza szkoda ludziom, ani więtsze obelżenie wiary
Chrześciańskiej nie dzieje się ni odkogo, jako od bab czarownic. Toż i te które bez pokuty zchodząc na
ogień były wskazane przyznawają. Abowiem w Biskupstwie Bazylijskim w miasteczku Dann czarownica
spalona zeznała, że więcej niż czterdzieści dziatek zabiła tym sposobem, że gdy z żywota wychodziły, igłę
w główki ich przez ciemię aż do mózgu wpychała.
Druga także w Biskupstwie Argentyńskim zeznała, że barzo wiele dziatek, którym i liczby nie
wiedziała zgładziła. Tej doszło takim sposobem. Z jednego miasteczka do drugiego, dla babienia przy
połogu jednej białejgłowy wezwana była, gdzie odprawiwszy posługę do domu się wracała: wyszedszy
tedy za bramę, z trafunku z ręcznika abo tuwalnie którą opasana była, ramiączko dziecięcia swieżo
urodzonego wypadło. Co obaczywszy którzy przy bramie siedzieli, rozumiejąc że śrocik mięsa leżał, skoro
ona przeminęła, podnieśli, ale pilnie się przypatrując, z członków poznali rękę albo ramiączko dziecięce.
Dawszy tedy o tym znać urzędnowi i znalazszy, że dziecię nie chrzczone umarło, które ramiączka nie
miało, pojmano czarownicę na próbę dano, gdzie występek swój przyznała, przydawszy, że dziateczek
prawie bez liczby wytraciła.
Coby za przyczyna tego była, możemy rzec, że powód duchów złych, którym kwoli [& ] muszą takich
rzeczy czynić, wie abowiem szatan, iż od królestwa niebieskiego dla grzechu śmiertelnego takowe dzieci
bywają odłączone. I dla tego dzień sądu ostatniego zwłacza się, że tym nierychlej liczba wybranych
36
wypełnia się, która gdy się wypełni, świat swój koniec wez
mie. Z tych zaś członków za radą szatana maści
sobie robią, ich przeklętej bezbożności służące. Ale i tej okrutnej zbrodnie ku ohydzeniu tego odstępstwa
zamilczeć się nie godzi. Abowiem gdy dziateczek nie zabijają, tedy je szatanom przeklinając oddają.
Takowym sposobem skoro się dziecię urodzi, baba jeśli matka nie jest czarownica, dziecię przed komorę
jakoby dla ochłodzenia jego, wynosi, a podniósszy go ku gorze, oddaje go Xiążęciu szatańskiemu
Luciferowi, i wszytkim szatanom, co czyni na ognisku nad ogniem. Jako jeden zeznał. Gdy obaczył że
żona jego, czasu połogu nadzwyczaj inszych białychgłów rodzących nie dopuszcza do siebie wniść żadnej
białejgłowie, oprócz córki własnej, którą jej jakoby babiła, chcąc przyczyny tego doświadczyć, podczas
połogu zataił się w domu, gdzie wypatrzył porządek świętokradztwa i ofiary szatańskiej sposobem
opisanym, to przydawszy że dziecię, jako mu się widziało, po łańcuchu, na którym kotły wieszają, bez
wszelkiej ludzkiej pomocy ku górze się mknęło [& ] Czego się on przelększy nie mniej i tego, gdy straszne
i ogromne słowa przy wzywaniu szatanów i inszych bezbożnych obrzędach słyszał, z pilnością żeby
dziecię było chrzczone nalegał, a gdy nieśli dziecię do inszej wsi gdzie kościół był, a droga przez most
przypadła, on dobywszy miecza napadł na córkę, która dziecię niosła, mówiąc (co drudzy dwa przy nim
idący słyszeli). Nie chcę żebyś miała dziecię przez most nosić, bo abo samo o swej mocy przejdzie, abo cię
utopię. Zlększy się ona z inszymi ktore przy tym były białymigłowami pytały, czy od rozumu odstąpił
(abowiem o tym co się stało nikt nie wiedział, oprócz dwu mężów którzy z nim byli.) Rzecze on:
niecnotliwa białagłowo, twą czarowniczą nauką sprawiłaś, że się dziecię ku górze po łańcuchu mknęło,
uczyńże teraz, żeby bez przenoszenia samo dziecię przeszło, abo cię w rzece utopię I tak przymuszona
położyła dziecię na moście, gdy według nauki swojej szatana wzywała, aż oto znagła dziecię na drugiej
stronie mostu obaczono. Ochrzciłszy tedy dziecię, do domu się wróciwszy, gdy już córkę świadectwami o
czary pokonać mógł, [& ], gdyby był chciał dowodzić winy ofiary szatanowi czynionej dla tego, iż sam
jeno na nie patrzył i po wyleżeniu połogu córkę z matką przed urzędem oskarżył, i obydwie spalone były,
także też sposób bezbożny, i przeklętej ofiary, którego baby zażywać zwykły, wyjawił się. [ Pobierz całość w formacie PDF ]